De afgelopen weken stonden in het teken van verhuizen. Na precies 10 jaar gewoon te hebben op de Gaffel, kregen we op 2 maart de sleutel van ons nieuwe huis op de Wulp. De maanden daarvoor waren we al druk met het uitzoeken en inpakken van onze spullen. Een hele klus! Ook hadden we alvast de voorbereidingen gedaan voor de nieuwe kamers van Lucas en Roan. Want bij een nieuwe kamer hoort een nieuw thema! Lucas wilde graag een graafmachine kamer en Roan een “Minions” kamer. Die spulletjes hadden we alvast bij elkaar gezocht, zodat papa in de klusweek de kamers alvast af kon maken na het verven. Na 2 weken van klussen en spullen verhuizen (met vele helpende handen) stond alles weer op zijn plek. De jongens en wij waren het heel snel gewend hier. Alleen Simba heeft er nog wat moeite mee. Hij loopt steeds terug naar de Gaffel (200 meter van hier) en is dan niet meer van plan terug te lopen. Onze buren hebben inmiddels ook leren kennen. Buurman Rob zijn schoonouders hebben een boerderij hier een eindje verderop waar Lucas en Roan wel eens naar toe mogen om naar de dieren te rijden… of om rondjes met de traktor te rijden! Onze buurtjes van de Gaffel (Frank & Marina) missen we natuurlijk wel, maar gelukkig wonen we in de buurt! Hopen dat we hier met net zo veel plezier wonen als in ons oude huis!

Gisteren was het een droevige dag. Oma Baute (papa’s oma) is afgelopen week overleden en werd gisteren begraven in Donk. Dat ligt in de buurt van Maldegem in België.  Met de kerstdagen waren we haar met Lucas en Roan nog op wezen zoeken in het ziekenhuis. Toen ging het al erg slecht met haar. We denken terug aan de mooie momenten die we hebben beleefd met oma Baute en zijn dankbaar haar gekend te hebben. Oma Baute was altijd heel blij als ze Lucas en Roan zag. Altijd moest er wat lekkers op tafel komen, hoe lastig dat soms ook was. Een van de laatste keren dat we haar thuis opzochten ging ze zelf nog pannenkoeken bakken…

Rust zacht lieve oma Baute.

Op 29 december is ons huis definitief verkocht. Sinds eind augustus hadden we ons huis in de verkoop staan en ook al ons oog laten vallen op een ander huis. Na 4 spannende maanden is nu alles rond en kunnen we iedereen laten weten dat we gaan verhuizen. Dag Gaffel, Hallo Wulp! Natuurlijk zijn we heel blij, maar het voelt ook een beetje dubbel. We hebben 10 jaar met heel veel plezier in de Gaffel gewoond.

Lucas begrijpt al een beetje wat er gaat gebeuren en Roan vindt het wel best allemaal. Het besef zal later komen als het eenmaal zo ver is. De komende maanden wordt het inpakken, een beetje klussen en weer uitpakken. We hebben er zin in!

7 mei is opa-opa, de opa van papa overleden. Na een ongelukkige val had opa-opa zijn heup gebroken. De operatie die daarop volgende was te veel voor hem. Opa-opa was ook al 92 jaar oud.

Lucas en Roan hadden hem nog opgezocht in het ziekenhuis de week er voor, en Roan had opa-opa nog aan het lachen gemaakt door heel hard “boe!” te roepen van om een hoekje. Helaas voor iedereen is opa-opa er nu niet meer bij, maar is waarschijnlijk een sterretje aan de hemel geworden die we ’s nachts als het helder is kunnen zien.

Bij de uitvaartceremonie mocht papa met Lucas en Roan 4 kaarsjes aansteken, die opa-opa omringen met licht in het donker. Toen we eenmaal naast de kist stonden vroeg Roan voor de zekerheid nog even aan papa: “wie zit hier in?”. Dat was opa-opa natuurlijk. We gaan hem vreselijk missen maar zijn dankbaar voor de mooie tijden die we hebben beleefd met hem.

Al een hele tijd wilden papa en mama Lucas en Roan eens meenemen naar de Efteling, maar het goede moment was nog niet aangebroken. Tot vandaag! Vorige week werd al aangegeven dat het vandaag heerlijk weer zou worden. Papa heeft daarom vrij genomen op het werk en Lucas mocht van de juf een dagje vrij van school. En wat was het een succes! Heerlijk weer, niet druk (het is maandag) en twee enthousiaste mannetjes.

De Efteling is veel te groot om in 1 dag alles te kunnen zien, maar we hebben een poging gewaagd: Sprookjesbos, wagentjes in Land van Laaf, Carnaval Festival (wel 4 keer!) Monsieur Cannibal, De Pagode, de bootjes, de Bobsleebaan (ja, ook Roan ging mee, al vond hij het wel een beetje te spannend, maar huilen doet hij niet!), Fata Morgana (ook wel wat griezelig) en de nieuwe watershow tot slot. Een compleet volle dag op de Efteling. En het was zeker voor herhaling vatbaar!

Oja, die schram op Lucas z’n voorhoofd komt van een val op de betonnen rand van de zandbak, afgelopen vrijdag. Gelukkig heeft papa direct goed gekoeld en heeft hij er helemaal geen last van.