7 mei is opa-opa, de opa van papa overleden. Na een ongelukkige val had opa-opa zijn heup gebroken. De operatie die daarop volgende was te veel voor hem. Opa-opa was ook al 92 jaar oud.

Lucas en Roan hadden hem nog opgezocht in het ziekenhuis de week er voor, en Roan had opa-opa nog aan het lachen gemaakt door heel hard “boe!” te roepen van om een hoekje. Helaas voor iedereen is opa-opa er nu niet meer bij, maar is waarschijnlijk een sterretje aan de hemel geworden die we ’s nachts als het helder is kunnen zien.

Bij de uitvaartceremonie mocht papa met Lucas en Roan 4 kaarsjes aansteken, die opa-opa omringen met licht in het donker. Toen we eenmaal naast de kist stonden vroeg Roan voor de zekerheid nog even aan papa: “wie zit hier in?”. Dat was opa-opa natuurlijk. We gaan hem vreselijk missen maar zijn dankbaar voor de mooie tijden die we hebben beleefd met hem.