Afgelopen dinsdagavond had Lucas al wat koorts en woensdag werd dat alleen maar heftiger. Woensdagmiddag kreeg hij daar een soort van koortsstuip bij. Toen vond mama het tijd om gelijk met de huisarts te bellen. Die verhoogde gelijk de paracetamoldosis om de koorts tegen te gaan. We moesten verder maar even afwachten hoe het zich ontwikkelde. De nacht die volgende begon goed, maar rond half 1 werd Lucas weer hard huilend wakker. De koorts was weer opgelopen tot 40 graden, terwijl hij om 7 uur nog een paracetamol gehad had. Toch maar weer even bellen met de huisarts. In de tijd die volgde voordat we de huisarts te spreken kregen weer 2 koortsstuipjes. Niet goed dus, zo vond ook de huisarts. Dus in de auto naar Weert, want hij wilde Lucas even onderzoeken. Na nog wat schokken in de wachtkamer ging de huisarts overleggen met de kinderarts van het ziekenhuis en die vond het toch verstandiger om Lucas op te laten nemen in het ziekenhuis. Dus wij om 2 uur ’s nachts daar heen. Daar werd Lucas aan een monitor gekoppeld en kreeg nog een half uur lang kleine stuipjes achter elkaar. Net toen de kinderarts gearriveerd was, was het klaar met de stuipjes. In het ziekenhuis gelijk weer een zetpilletje tegen de koorts en uiteindelijk bij mama in bed in slaap gevallen voor een paar uurtjes. Papa was naar huis gegaan, want er kon maar één ouder blijven slapen.

Gisteren wilde de kinderarts een bloedondezoek en EEG-scan doen om een aantal zaken uit te sluiten, omdat de stuipjes zoals we ze omschreven te kort duurden voor koortsstuipen. Het zekere voor het onzekere nemen dus maar. Bloedprikken was al een drama met Lucas en de EEG-scan was helemaal verschikkelijk voor hem. Er moesten allemaal draadjes vastgemaakt worden op zijn hoofdje met een soort van plakmiddel en perslucht. Stinken en lawaai dus. Vervolgens nog krasjes maken in de huid met een botte naald voor beter contact… Geen pretje voor papa en mama om mee te helpen aan deze marteling. Maar goed, wat moet dat moet. Toen alles vast zat op zijn bolletje viel hij in slaap van vermoeidheid. Zo kon de mevrouw goed de testen doen. Uiteindelijk kwam er niets zorgwekkends uit de testen, maar toch blijft de koorts aanhouden.

Afgelopen nacht was papa gebleven in het ziekenhuis. Eerste deel van de nacht goed geslapen en rond 3 uur weer hele hoge koorts: 41 graden! Dan weet Lucas gewoon niet waar hij het zoeken moet. Na anderhalf uur draaien en keren bij papa op de borst in slaap gevallen en onrustig doorgeslapen tot 8 uur vanmorgen. Toen was mama er ook weer, want die had thuis geslapen. Om 10 uur stond (inmiddels de 3de kinderarts) aan het bed voor het zoveelste onderzoek. Nu had Lucas gele stippen in zijn keel en zijn klieren waren opgezet. Kortom; keelonsteking. De arts denkt nu aan een virus of bacterie. Zowiezo nog een nachtje blijven omdat de koorts nog te hoog is. Hopelijk knap je snel weer op Lucas!