Iedere avond na het verhaaltje voorlezen mag Lucas nog 1 vraag stellen als hij in bed ligt (omdat hij anders nog uren door gaat…). Vanavond zei hij: “papa, ik wil vandaag geen vraag bestellen”. Waarop ik zei, het is “stellen” en niet “bestellen”. Als je iets besteld, dan moet je daar op wachten. Bijvoorbeeld als je als een pizza besteld, dan gaan ze die maken voor je en moet je daar op wachten. Waarop Lucas zegt: “Gekke papa, pizza bestellen doe je in Italië, niet in Maarheeze.” En zo is het ook!

Roan gaat ook hard vooruit in het praten. Vandaag wilde hij een vork die op de grond lag. Waarop hij zei: “Vork, vork, daar is ie de vork”. Knap hoor zo’n lange zin! Volgende week al weer 2 jaar. Wat vliegt de tijd!