Lucas wordt al een hele grote jongen. Hij kan zelf eten, zelf de deuren open maken en zelf uit zijn bedje klimmen, denkt hij… Gistermiddag wilde Lucas niet gaan slapen. Mama vond dat het bedtijd was, dus liet Lucas maar even met rust. Tot er een heel erg harde bonk van boven klonk. Mama rende de trap op en daar lag Lucas op de grond in zijn kamertje, met een hele grote blauwe bult op zijn hoofdje en zijn slaapzakje nog aan. Gelukkig huilde hij direct en werd hij niet suf. Lucas zou Lucas niet zijn, als hij niet gelijk gebruik zou maken van de situatie. Nijn mee naar beneden, (s)peen mee naar beneden en bij mama op schoot Dirk (Scheele) kijken. ’s Avonds vertelde Lucas aan mama dat hij niet uit bed mocht klimmen. Nou, dat is een ding dat zeker is!

Inmiddels zijn een aantal spijltjes uit Lucas z’n bed verwijderd en is de trap naar zolder (en naar beneden) hermetisch afgesloten. Gelukkig bleef Lucas afgelopen nacht lekker in zijn eigen bedje. We zijn benieuwd wanneer onze grote, kleine kerel doorkrijgt dat hij nu echt zelf kan gaan wandelen als hij wakker is…