Zo, de eerste onderzoeken zijn geweest. Van de week hebben we een plasje naar het ziekenhuis moeten brengen (met dank aan opa’s autoritje). En vanochtend is Lucas samen met oma en mama voor een echo naar de dokter geweest. Mama had voor de zekerheid de speen, het konijn, boekjes, koekjes en een flesje meegebracht, voor het geval Lucas het niet leuk zou vinden. Bovendien stonden we met z’n tweeën klaar om Lucas in de houtgreep te houden.

Maar wat schetst onze verbazing? Lucas  had van tevoren voor de zekerheid een speentje van mama gekregen, maar ging gelijk op de tafel liggen, toen we het vroegen. Hij rolde zonder een kik te geen van zijn rug naar zijn linker zij en naar zijn rechter zij en zelfs de echo van zijn balzakje (lees: koude gel op zijn mannelijkheid…) was geen probleem! Het onderzoek heeft ongeveer 20 minuten geduurd en dat zonder ook maar één keer een poging tot mopperen te doen. Geweldig Lucas!

En wij weten wat Lucas later wil worden als hij groot is: echoscopist! Dan mag je de hele dag tété (televisie) en Bumba kijken. Echt waar!

Volgende week donderdag gaan papa, mama en Lucas terug naar het ziekenhuis voor de uitslag.