Onze buren hier op het park (Cynthia en Rogier) hebben een echte kinder-draag-rugzak. Zo’n rugzak waar je ook een kindje bovenin kunt zetten. Omdat de omgeving hier nogal onbegaanbaar is met een wandelwagen, hadden ze aangeboden dat we de rugzak een dagje mochten lenen! En wat was dat fijn!

Gisterochtend gelijk na het ochtendslaapje, hebben we de spullen gepakt en zijn we naar Varenna gereden. Daar de boot gepakt en naar Bellagio gevaren. Lucas keek zijn ogen uit op de boot. Het was gelukkig maar een minuut of 20 varen, want het is toch wel spannend op zo’n boot. In Bellaggio begrepen we direct waarom onze buren zo’n rugzak mee hadden genomen. Het dorp is tegen de rotswanden aan gebouwd en zit vol met stijle trappetjes. Lucas vond het prachtig achterop papa’s rug! In Bellagio hebben we lekker rond gewandeld, pizza en echt Italiaans ijs gegeten en het toeristische treintje gepakt. Daarna hebben we de boot terug genomen.

Omdat we nog meer dan genoeg tijd op de parkeermeter hadden, hebben we in Varenna ook een wandeling gemaakt. Eerst langs de boulevard naar de andere kant van het dorp gewandeld en daarna, op aanraden van de andere toeristen de wandeling naar het kasteel gemaakt. Het was goed te doen, werd ons gezegd. Het bleek een zeer stijle heuvel te zijn, waar papa met zijn vrachtje achterop en mama met haar vrachtje op de buik toch wat moeite mee hadden. Lucas vond het allemaal wel prima en viel al snel in slaap. 45 minuten en een flinke klim later, waren papa en mama compleet uitgeput eindelijk bovenaan de berg aangekomen! Gelukkig was er een terrasje waar we eerst even op adem konden komen en Lucas kon rondrennen. Het kasteel was absoluut de moeite waard! En het uitzicht nog meer! Na goed uitgerust te zijn, zijn we begonnen met de wandeling naar beneden. Gelukkig ging dat wat beter dan de trip omhoog. En  ’s avonds lekker met de beentjes omhoog op de bank gehangen.

Vanochtend was Lucas al vroeg weer wakker, half 6! En wakker is wakker! Gelukkig voor mama wilde papa vanochtend een keertje mama’s beurt overnemen en kon mama lekker nog even blijven liggen. En wat schetst mama’s verbazing als ze de woonkamer in loopt? Daar rent Lucas door de kamer, roepend: Mammammammammammammamm! Eindelijk, Lucas zegt mama! Daar hebben we dan wel de hele vakantie op moeten oefenen. Mama’s dag was gelijk al geweldig begonnen!

Vandaag een dagje rust. Dat hebben we wel verdiend!