Geschreven door oma Maria:
De tweede logeerpartij voor Lucas bij z’n Opa en Oma in Zeeland.Voor hem hééél gewoon en leuk. Voor papa en mama en voor opa en oma spannend .Vooral het afscheid had zoiets van “Hoi,we gaan weg Lucas,vindt je het goed?”, maar Lucas reageert als vanzelfsprekend dat hij zoals afgesproken bij opa en oma blijft. Punt. Even zwaaien naar papa en mama en Roan, dan gaan de gordijnen dicht, want het is al donker buiten. “Zo”, zegt hij dan “en wat gaan we nu doen?” ” Ja, voorlezen en dan naar bedje toe”, zeg ik wijzend naar de klok, want het is zeven uur geweest. De wijzer van de klok gaat al naar beneden. Dat valt even tegen, al zo laat, maar Lucas vindt het prima dan. Een bekertje warme melk en het voorleesboek van Jip en Janneke bij de hand en de tijd van vroeger komt weer in beeld, toen z’n papa ook een klein jongentje was. Heerlijk voorlezen. Lucas vindt dat heel leuk, niet EEN verhaaltje maar wel TIEN misschien. De klok zegt dat het tijd is en we gaan naar de badkamer om de pyama aan te doen en de tandjes te poetsen. Zonder problemen gaat Lucas naar boven met z’n Nijn-knuffel. De dag wordt nog even doorgenomen en dan gaat hij lekker slapen met alle plannetjes die we in petto hebben, afhankelijk van het weer. Morgen, op zondag naar de zee!!!!!!
Lucas heeft iedere nacht heerlijk geslapen. Als hij wakker is roept hij naar opa of oma. Meestal is het omstreeks 7.00 uur. Meteen al actief zodra hij beneden is. Spelen met de legoblokken, auto’s, houten trein, filmpjes kijken, bumba spelletjes op de computer. Alles doet hij met veel plezier. Leuk om dat allemaal te zien. De boterhammetjes met chocopasta, hagelslag en aardbeienjam gaan er goed in. Bekertje melk op en daarna opnieuw spelen, spelen en spelen. Als het goed weer is met de loopfiets of tractor naar de speeltuin op het eind van de straat. Lucas krijgt ook bezoekjes, zoals van Tante Suus, buurvrouw Rose-Marie, Tante Ann, Max met z’n papa en mama. We zijn ook op bezoek geweest naar opa-opa en naar oma-oma. Uitstapje gedaan naar een binnenspeeltuin in Breskens waar hij leuk gespeeld heeft. Een rondrit met de auto langs de havens in Breskens. Een bezoekje in het ziekenhuis bij m’n oud-collega’s om onze kleine man te showen. Het doktershuis zegt hij i.p.v. het ziekenhuis. Ook boodschappen doen hoort bij het logeren. Alles vindt hij leuk en als een grote knul doet hij alles wat er te doen valt. Van een grapje houdt hij ook wel.
Op een avond toen ik hem aan het insmeren was, zei hij, “Kees is klaar”. Nee, zei ik het is: “Klaar is Kees”, waarop hij het nog eens zei: ” Kees is klaar”. Zelf moest hij er ook heel hard om lachen, een beetje een slappe lach. Samen hebben we er nog vaak om gelachen. Het is een heerlijk onbezorgd mannetje. Hij is van plan om héél groot te worden en nog vaak te komen logeren. Wij hopen dat ook. Of hij z’n broertje miste vroegen we ons wel eens af, want dagelijks noemde hij toch wel even z’n naam of vroeg wat hij zou doen thuis. Verveeld heeft hij zich niet, in tegendeel, de week is omgevlogen.
De terugreis naar huis is heel goed verlopen. Hij weet dat het een eind rijden is. Hij vroeg om een muziekje op te zetten. Onderweg heeft hij een uurtje geslapen. Uitgerust kwam hij omstreeks 15.00u weer thuis. Papa en mama waren heel blij dat hun kleine mannetje weer thuis was. Ook Roan was blij toen hij z’n broer weer zag. Een lachje en een zwaaiend handje als welkom van een ziek jongentje.
Oma Maria
