Vrijdag had papa voor het eerst sinds lange tijd Roan helemaal alleen op de papadag. Leuk om de vooruitgang te zien in het praten van Roan. De dag begon met “Pamp”, al wijzend naar de lamp toen het licht aan ging ’s morgens. Daarna een paar keer “papa”. Na twee halen tanden poetsen “aaaaaaa” met de armen wijd (als in “klaaaar”). En als laatste was het “aaaaaai, aaaaaaai” terwijl hij over zijn hoofdje aaide! Wat goed van onze jongen! ’s Ochtends Roan in bad gedaan, maar daarna helemaal onder de diarree… dus nog maar eens in bad. Na zijn middagslaapje bleek Roan echt ziek. Hij had ’s morgens al wat koorts, maar na de lunch kwam zijn hele middag fles er in etappes weer uit. Alles en indereen zat onder. Aan het einde van middag was er nog maar een klein hoopje ellende over. Nog tot laat in de avond overgegeven en de hele nacht gejammerd om wat drinken. Onder de morgen bleef het drinken er eindelijk inzitten. Inmiddels is het zondag en is Lucas weer thuis van een week logeren. Met Roan gaat het gelukkig weer iets beter, maar hij is er nog niet boven op. Nog maar even een dagje rustig aan.
Roan is woensdag met mama naar het consultatiebureau geweest voor de zoveelste check. Resultaat: 14 maanden, 80 cm, 9,660 kg en 2 prikjes verder: goedgekeurd! Roan is bovengemiddeld lang en ondergemiddeld zwaar, maar dat was geen probleem. Hij eet prima en ontwikkeld zich ook volgens verwachting. Na 2 prikjes mocht Roan z’n kleertjes weer aan en lekker naar huis. Hij heeft niet eens gehuild! Wat een bink…
Dat het nu zo goed gaat, is zeker niet altijd zo geweest. De hele zomer heeft Roan gekwakkeld met zijn gezondheid. Veel ziek, spugen, diarree, flink verkouden en koorts. Pas in oktober kreeg onze lange, slanke kerel goed door hoe het moest. Nauwelijks nog ziek geweest en eten als een vent! Hij eet zelfs al bijna alles met de pot mee.
Helaas was Roan vandaag wel weer eens ziek geworden. Spugen, diarree en slapjes. Een klein hoopje ellende. Het heerst. Gelukkig heeft papa hem vandaag heerlijk vertroeteld en verzorgd. Alle aandacht was voor Roan, want Lucas komt morgen pas weer terug uit Zeeland. We gaan er vol goede moed vanuit dat hij snel weer opknapt. Hier nog een fotootje in betere tijden, met zijn grote vriend Simba (op de stoel).
De afgelopen weken zijn we erg druk geweest. Zo druk dat er ook weinig tijd was om nieuwe berichtjes te schrijven. Natuurlijk is er in de tussentijd wel het een en ander gebeurd. Zo zijn we boven de kinderkamers aan het opknappen met een nieuwe vloer en een likje verf en ook de schutting was er helemaal uitgewaaid met de storm begin januari. Papa kon dus weer aan de klus (samen met ome René)! Roan kruipt ondertussen op handen en knietjes, en loopt al een stuk stabieler aan mama’s en papa’s handen. Ook kan Roan mama en soms ook papa zeggen! Het gaat dus hartstikke goed met Roan.
Lucas is momenteel uit logeren bij oma Maria en opa François in Zeeland. Gisteren hebben we hem weg gebracht met z´n allen. Na het eten gingen papa en mama met Roan naar huis, en Lucas vond het prima! Papa en mama hadden verwacht dat Lucas in tranen zou uitbarsten, aangezien hij de laatste tijd weer veel om papa en vooral mama vraagt. Hopen dus dat hij het volhoudt bij opa en oma deze week. Papa en mama dus alleen thuis met Roan deze week. Wel raar zo zonder Lucas. Des te meer tijd en aandacht voor onze jongste telg. Hieronder nog een filmpje van Roan achter zijn loopwagentje.
De afgelopen zes weken waren oma Carla en opa Ries op vakantie in Amerika bij Tante Marieke en Oom Johnny. Net als vorig jaar mochten oma Maria en opa François in die weken op vakantie komen op de Kwartel. Dat was erg gezellig en ook heel makkelijk voor papa en mama. Iedere donderdag werden Lucas en Roan opgehaald door opa en oma bij Kiekboe en daarna konden we met z’n alleen aanschuiven voor het avondeten bij oma Maria. Ook bleven Roan en Lucas geregeld slapen bij oma Maria en opa François, eigenlijk net als bij oma Carla en opa Ries, maar dan net nog even iets vaker, omdat deze periode wel heel erg bijzonder is om opa en oma Geernaert zo dicht in de buurt te hebben. Opa heeft verder nog het nodige onderhoud gedaan in tuinen en oma heeft heel veel meegeholpen met de was, de boodschappen en het eten.
Vanmogen in alle vroegte zijn Lucas en papa oma Carla en opa Ries weer wezen ophalen op het vliegveld in Düsseldorf. Eerst even vliegtuigen gekeken en daarna koffers van opa en oma met cadeautjes ingeladen. Zo zijn de afgelopen weken voorbij gevlogen. Vooral Roan heeft in deze periode flinke stappen gemaakt. Leuk voor opa en oma Geernaert om dat van dichtbij gezien te hebben, en nu leuk voor opa en oma Nesselaar om Roan’s kunsten te aanschouwen!
En jawel hoor, ook onze jongste kerel staat! Het is nog een beetje wankel, maar het lukt hem om zichzelf op te trekken en samen met zijn grote broer tv te kijken. Nog een paar daagjes en dan is onze baby geen baby meer. (Klik op de foto voor een vergroting.)
Roan is de laatste maanden vaak ziek geweest. Hij had daardoor weinig honger en kwam weinig aan. Gelukkig gaat het sinds anderhalve week erg goed met hem en is het eten en de melk niet aan te slepen! Nog even volhouden, kleine Roan! Zo kom je de winter wel door.
