Lucas wordt al een hele grote jongen. Hij kan zelf eten, zelf de deuren open maken en zelf uit zijn bedje klimmen, denkt hij… Gistermiddag wilde Lucas niet gaan slapen. Mama vond dat het bedtijd was, dus liet Lucas maar even met rust. Tot er een heel erg harde bonk van boven klonk. Mama rende de trap op en daar lag Lucas op de grond in zijn kamertje, met een hele grote blauwe bult op zijn hoofdje en zijn slaapzakje nog aan. Gelukkig huilde hij direct en werd hij niet suf. Lucas zou Lucas niet zijn, als hij niet gelijk gebruik zou maken van de situatie. Nijn mee naar beneden, (s)peen mee naar beneden en bij mama op schoot Dirk (Scheele) kijken. ’s Avonds vertelde Lucas aan mama dat hij niet uit bed mocht klimmen. Nou, dat is een ding dat zeker is!

Inmiddels zijn een aantal spijltjes uit Lucas z’n bed verwijderd en is de trap naar zolder (en naar beneden) hermetisch afgesloten. Gelukkig bleef Lucas afgelopen nacht lekker in zijn eigen bedje. We zijn benieuwd wanneer onze grote, kleine kerel doorkrijgt dat hij nu echt zelf kan gaan wandelen als hij wakker is…

Afgelopen maandag moesten Roan en Lucas allebei naar het consultatiebureau. Mama had met Lucas thuis vast geoefend, zodat Lucas zonder problemen op de weegschaal ging staan en tegen de muur ging staan om zijn lengte te meten. En daarna mocht hij lekker spelen.

Lucas is door de dokter helemaal goedgekeurd, maar Roan was de afgelopen 5 weken maar 20 gram aangekomen. Hij is dan ook flink ziek geweest. Eerst had hij een luchtweginfectie, waar hij antibiotica voor had gekregen. Hij had wat last van de bijwerkingen, waardoor hij niet zo’n honger had. Toen hij net hersteld was van de infectie kreeg Roan buikgriep. Daar heeft hij bijna 1,5 week last van gehad. Niet vreemd dus, dat hij niet was aangekomen. Maar nu Roan weer bijna hersteld is, gaan we er weer hard tegenaan! Mama is aan de appeltaart met slagroom en Roan mag het allemaal heerlijk opdrinken. Go Roan, go!

Lucas bijdehand?? Papa en Lucas waren de Lego aan het opruimen, en als laatste was er een hooivork over. Zonder dat we dit ooit geoefend hebben, zegt Papa: “Ork, ork, ork. Soep eet je met een…?”

Lucas denkt even na een zegt: “Lepel!”

Toeval of gewoon heel knap van iemand die nog 2 jaar moet worden?! Papa en mama super trots!

Lucas begint langzaamaan met de pot mee te eten. Hij houdt van de Hollandse pot zoals spinazie met aardappeltjes en een heerlijk gehaktballetje, maar zijn favoriete eten is toch wel Chinees/Indonesisch. Lucas vraagt dan ook regelmatig om massie met pip (nasi met kip). Leve Conimex!

Lucas eet al een paar maanden zelf z’n boterhammetjes, maar het avondeten wordt nog door papa of mama met een lepeltje gevoerd. Tot gisteravond! Mama had voor Lucas een restje lasagne en voor zichzelf een restje nasi. Papa was laat thuis, dus die at later. Maar Lucas had helemaal geen zin in lasagne, hij wilde liever mama’s nasi! Dus mama gaf Lucas een eigen portie in zijn eigen kommetje. Prima! En deze keer wilde Lucas niet geholpen worden! Hij wilde zelf met een lepeltje eten. Ook prima! Zie hier het resultaat. Hij zit heerlijk te smikkelen, alsof hij al maanden zelf met een lepeltje eet…

 Kleine jongetjes worden groot… Papa en mama zijn reuze trots op je!